Κλιμάκωση στην ίδια ρότα…

Φαίνεται ότι δεν γίναμε κατανοητοί από το συντάκτη του 902.gr, που ανέλαβε να μας απαντήσει (μάλλον, είναι σωστότερο να πούμε, να μην μας απαντήσει)!...

 Ίσως θεώρησε ότι αν μας αποκαλέσει «άθλια ιστοσελίδα» έλυσε το πρόβλημα, που έχει ανακύψει από τη στάση συγκεκριμένων στελεχών του Κόμματος, τα οποία ανέλαβαν να απαντήσουν σε άλλα πρώην στελέχη του Κόμματος με τρόπο σκαιό και απαράδεκτο και κατά παρέκκλιση των κανόνων του προσυνεδριακού διαλόγου.

Μια στάση που δεν προκύπτει από τη δική τους ιδιαίτερη «κουλτούρα», μόνο. Η επίθεση, έξω από τις κομματικές αρχές, που εξαπολύθηκε από τα συγκεκριμένα στελέχη του Κόμματος είναι πολιτική απόφαση, έστω άτυπη, και εκφράστηκε και καλύφθηκε από το σύνολο της ηγεσίας του Κόμματος, της ΚΕ.

Η ουσία αυτής της επίθεσης είναι ότι στοχεύει ορισμένα στελέχη, τα οποία τα ομαδοποιεί αυθαίρετα και ανεξάρτητα από τις διαφορετικές απόψεις που έχουν μεταξύ τους, τα «βγάζει στο κλαρί», τα γελοιοποιεί, τα απαξιώνει, τα κατηγορεί ότι προσφέρουν υπηρεσίες στον ταξικό αντίπαλο, άρα παίζουν ουσιαστικά το ρόλο του πράκτορα της αστικής τάξης, τους δημιουργεί ασφυκτικές συνθήκες για την παραμονή τους μέσα στο Κόμμα, τα εξωθεί να φύγουν από το ΚΚΕ και μάλιστα με τη ρετσινιά του εχθρού του Κόμματος.

Ταυτόχρονα καλλιεργείται ένα πολεμικό κλίμα κινδύνου για το Κόμμα, που κλιμακώνεται σταθερά, ότι θέλει να το αλώσει ο οπορτουνισμός. Έτσι είναι «λογικό» για τα κομματικά μέλη, που ακόμη δεν έχουν συνειδητοποιήσει την ουσία των διαφορετικών απόψεων που εκτίθενται στον προσυνεδριακό διάλογο, για το ποιες απόψεις πράγματι είναι εχθρικές και ποιες δεν είναι, να τους δημιουργούνται και να τους ενισχύονται αμυντικά αντανακλαστικά μπροστά στον «εχθρό». Και είναι γνωστό ότι ο χειρότερος εχθρός είναι ο εσωτερικός εχθρός.

Η δύναμη, όμως, των απόψεων δεν βρίσκεται στις καταγγελίες που γίνονται σε βάρος ορισμένων στελεχών και μάλιστα χωρίς δυνατότητα ανταπάντησης, ούτε στους αριθμούς ούτε στα μαθήματα της ηθικολογίας που καταφεύγει ο συντάκτης του 902.gr. Γιατί η επίκληση του 95%, που πίσω από αυτό το ποσοστό κρύβεται, θα τον έκανε να αντιληφθεί ότι το Κόμμα δεν κινδυνεύει από το υπόλοιπο 5%. Επομένως ως προς τι όλη αυτή η «φασαρία»; Γιατί αυτή η μεθοδευμένη και στοχευμένη επίθεση;

Θα σημειώσουμε, όμως, ότι και αυτό το 5% για πρώτη φορά εμφανίζεται μετά το 13^ο Συνέδριο και δεν είναι μικρό ποσοστό. Μάλλον αυτό το 5% ακούγεται πιο «δυνατό» από το 95%, γιατί αποδεικνύει ότι υπάρχει πρόβλημα αποδοχής της κυρίαρχης πολιτικής που προβάλλεται, γεγονός που καταδείχτηκε πολύ πιο ανοιχτά στον προσυνεδριακό διάλογο.

Η δύναμη των απόψεων βρίσκεται στην κατανόησή τους και στην αποδοχή τους από τις λαϊκές μάζες. Τότε και μόνον τότε γίνονται υλική δύναμη ανατροπής. Και ο συντάκτης του 902.gr «ξεχνάει» να μας απαντήσει έστω και το παραμικρό για αυτό το θέμα, που αφορά κατά κύριο λόγο την πολιτική του Κόμματος.

Γιατί οι λαϊκές μάζες γύρισαν την πλάτη στο Κόμμα με έναν τρόπο μοναδικό στην ιστορία του Κόμματος; Να μας εξηγήσει πως, κάτω από αυτές τις συνθήκες οικονομικής κρίσης και με την ένταση που εκφράζεται αυτή στη χώρα μας, η πολιτική του Κόμματος έχασε εκλογικό έδαφος κατά το 50% περίπου της δύναμής του, σε ελάχιστο χρονικό διάστημα και τόσο μαζικά;

Το επιχείρημα περί των κοινοβουλευτικών αυταπατών έχει πλέον τιναχτεί στον αέρα. Δεν πείθει κανέναν πια. Γιατί, δειλά - δειλά, και αυτοί ακόμη που το επικαλούνται, όπως η ηγεσία του Κόμματος, το εγκαταλείπουν και ταυτόχρονα αρχίζουν να «ανακαλύπτουν» λάθη και κενά στην πολιτική του Κόμματος, τα οποία τα παρουσιάζουν, στις Συνδιασκέψεις του Κόμματος, σαν δείγμα αυτοκριτικής στάσης της ΚΕ. Στα «κλεισίματα» από τη Γενική Γραμματέα του Κόμματος, που έγιναν στις Συνδιασκέψεις, απ’ ότι διαβάσαμε στον Ριζοσπάστη, εμφανίστηκαν αρκετά τέτοια δείγματα αυτοκριτικής. Τα κύρια ζητήματα, όμως, δεν τέθηκαν ούτε και απαντήθηκαν.

Την ίδια στιγμή εμφανίζεται, πάλι από την ηγεσία του Κόμματος, η καινοφανής και προσβλητική άποψη ότι μπροστά στις απαιτήσεις και στην όξυνση της ταξικής πάλης, μπροστά στις φουρτούνες που έρχονται,  ορισμένα μέλη του Κόμματος δεν αντέχουν και αναδιπλώνονται. Κατά τη γνώμη μας αυτή η άποψη δεν είναι μόνο προσβλητική, αλλά αποκαλύπτει και το μέγεθος της έπαρσης που διακατέχει την ηγεσία του Κόμματος.

Όλα τα μέλη που κατέθεσαν την άποψή τους και διαφώνησαν με τις Θέσεις και το προτεινόμενο Πρόγραμμα δεν το έκαναν για να λακίσουν από την ταξική πάλη. Το έκαναν για να συμβάλουν σε μια πορεία αποκατάστασης των δεσμών του Κόμματος με την εργατική τάξη, να δυναμώσουν αυτοί οι δεσμοί για να δυναμώσει και η ταξική πάλη.

Και μια και μιλάμε για την ταξική πάλη, δηλαδή για την εργατική τάξη και το εργατικό κίνημα, ας μας πει ο συγκεκριμένος συντάκτης του 902.gr πως και δεν δείχνει την ευαισθησία του, που ασφαλώς θα αντανακλά και στο ασκέπαστο πρόσωπό του, έστω μερικά λόγια για την περίπτωση του Αλέκου Αρβανιτίδη, που στην εκπρόθεσμη παρέμβασή του στο προσυνεδριακό διάλογο ασχολείται με το συνέδριο της ΓΣΕΕ, που έγινε πολύ μετά τη λήξη συμμετοχής στο προσυνεδριακό διάλογο;  Αυτήν την αντικομματική ενέργεια ποιος την έκανε; Γιατί η Επιτροπή Διαλόγου σιωπά μέχρι τώρα και δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες της;

Θα μπορούσαμε να «ξεπεράσουμε» και αυτό το απαράδεκτο γεγονός, της καθαρά εκπρόθεσμης δημοσίευσης του σημειώματος του Αλέκου Αρβανιτίδη, και κατά παραχώρηση να δεχτούμε πως «ένα σημείωμα ήταν αυτό, δεν χάλασε και τόσο ο κόσμος», εάν δεν υπήρχε με κάθε επισημότητα μια άλλη παρέμβαση από την πλευρά του Γιώργου Σκιαδιώτη - αυτή τη φορά όχι στον επίσημο προσυνεδριακό διάλογο, που μας πληροφορούσε για το ίδιο γεγονός και για την αύξηση του ΠΑΜΕ στο τελευταίο συνέδριο της ΓΣΕΕ. Μόνο που αυτό το άρθρο συνοδευόταν και από ορισμένα αριθμητικά στοιχεία που αποδείκνυαν το ακριβώς αντίθετο από αυτό που ισχυριζόταν ο Γιώργος Σκιαδιώτης. Αντλούμε, λοιπόν, από τα ίδια τα στοιχεία που παραθέτει στο άρθρο του.

Στο 34^ο συνέδριο της ΓΣΕΕ πήραν μέρος 478 σύνεδροι, ενώ ψήφισαν 463.745 εργαζόμενοι. Αυτό σημαίνει ότι σε κάθε σύνεδρο αντιστοιχούν 970 ψήφοι. Επομένως το ΠΑΜΕ (αφού είχε διέθετε 100 αντιπροσώπους) πρέπει να κινήθηκε στο επίπεδο των 97.000 ψήφων στο συνολικό σώμα των ψηφοφόρων. Στο 35^ο συνέδριο οι αντιπρόσωποι ήταν 423, ενώ ψήφισαν 347.616 εργαζόμενοι, δηλαδή για κάθε σύνεδρο αντιστοιχούν 822 ψήφοι. Επομένως το ΠΑΜΕ, με 94 αντιπροσώπους, κινήθηκε στο επίπεδο των 77.000 ψήφων. Υπάρχει απόλυτη πτώση σε ψήφους. Αυτό το γεγονός είναι το σημαντικό, το οποίο αποσιωπάται.

Το συμπέρασμα είναι ότι το ΠΑΜΕ από το 35^ο  συνέδριο της ΓΣΕΕ βγαίνει σαφώς σε χειρότερη θέση σε σχέση με το αντίστοιχο 34^ο συνέδριο, ενώ την ίδια στιγμή και το εργατικό κίνημα αντιμετωπίζει πολύ σοβαρό πρόβλημα, γιατί και αυτό βρίσκεται σε φθίνουσα πορεία. Η αύξηση του ποσοστού που παρουσιάζει το ΠΑΜΕ οφείλεται στη διαφορά πτώσης σε σχέση με τις άλλες παρατάξεις. ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ έχουν μεγαλύτερη πτώση απ’ ότι το ΠΑΜΕ, επομένως η ποσοστιαία αναγωγή εμφανίζεται ως αύξηση για το ΠΑΜΕ.

Διευκρινίζουμε, για να μην υπάρξει ίχνος παρεξήγησης, ότι η  μέθοδος που χρησιμοποιήσαμε δεν είναι απολύτως ακριβής ως προς την ακρίβεια των ψήφων. Αυτό, όμως, δεν είναι απαγορευτικό για να αποδείξουμε το εάν είχε ή δεν είχε πραγματική άνοδο το ΠΑΜΕ. Το συμπέρασμα που βγάλαμε τόσο για το ΠΑΜΕ όσο και για την πορεία του εργατικού κινήματος είναι ακριβές και απολύτως χρήσιμο.

Και γίνεται πιο χρήσιμο από τη στιγμή που η ποσοστιαία αύξηση που παρουσίασε το ΠΑΜΕ στο 35^ο συνέδριο της ΓΣΕΕ χρησιμοποιείται ως επιχείρημα ενάντια στους «διαφωνούντες» από τον Γιώργο Σκιαδιώτη. Γράφει συγκεκριμένα: «Επειδή, όμως, στον προσυνεδριακό διάλογο ορισμένοι σύντροφοι-σες, αλλά και ορισμένοι φίλοι, προκειμένου να στηρίξουν τις απόψεις τους, τη διαφορετική τους γνώμη με τις Θέσεις της ΚΕ και να τεκμηριώσουν, μάλιστα, τη δήθεν απομόνωση του Κόμματος ως απόρροια της «σεχταριστικής» και «λαθεμένης», υποτίθεται, γραμμή της ΚΕ, επικαλούνται με τρόπο αυθαίρετο, πτώση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ στις αρχαιρεσίες των συνδικάτων (σωματείων - Εργατικών Κέντρων - Ομοσπονδιών σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα) μείωση του κύρους του, είναι χρήσιμο να γίνουν γνωστά ορισμένα στοιχεία από τους συσχετισμούς (τα οποία ήταν και είναι βεβαίως στη διάθεση όσων ήθελαν και θέλουν να τα αξιοποιήσουν) για να μη γίνονται αυθαίρετες υποθέσεις και να μη στηρίζονται απόψεις σε στοιχεία που καμία σχέση με την πραγματικότητα δεν έχουν».

Το παραπάνω απόσπασμα που παραθέτουμε είναι, εν πολλοίς, ακριβές, γιατί μιλάει για συσχετισμούς, αν και σε αυτό το σημείο θα πρέπει να προσθέσουμε ότι πρέπει να εξαιρέσουμε την Αυτόνομη Παρέμβαση, η οποία βελτίωσε τη θέση της. Η λαθροχειρία δεν γίνεται στους συσχετισμούς (με εξαίρεση πάντα την Αυ. Παρ.). Όταν υπάρχει γενική πτώση οι συσχετισμοί μπορεί να παραμένουν και οι ίδιοι ή κάποια παράταξη να «βελτιώνει» σχετικά τη θέση της σε σχέση με κάποια άλλη, από τη διαφορά πτώσης που σημειώνει. Η λαθροχειρία γίνεται στο ότι υπάρχει απόλυτη πτώση σε ψήφους, επομένως το ΠΑΜΕ παρουσιάζεται με πραγματική απώλεια δυνάμεων μέσα στο εργατικό κίνημα, την ώρα που και το ίδιο το εργατικό κίνημα αποδυναμώνεται συνολικά.

Αυτή η καθαρή λαθροχειρία, που σκοπό έχει να παραπλανήσει τα μέλη του Κόμματος, τι «άρωμα» ακριβώς αναδύει, που να μην το «πιάνει» η αίσθηση της όσφρησης του συγκεκριμένου συντάκτη του 902.gr; Γιατί το θέμα που αναφέραμε φέρνει μπροστά μας την εργατική πολιτική του Κόμματος. Είναι το κατ’ εξοχήν ΘΕΜΑ, που αφορά τόσο το ρόλο του ΠΑΜΕ όσο και το ίδιο το εργατικό κίνημα και την πορεία του. Θέμα που συνδυάζεται άμεσα με τη στρατηγική του Κόμματος. Για να εκφραστούμε καλύτερα, η εργατική τάξη είναι το θεμέλιο της στρατηγικής του Κόμματος.

Ας είμαστε ειλικρινείς μεταξύ μας. Δεν είναι η «Νέα Σπορά» που σκεπάζει τα πράγματα. Το αντίθετο ακριβώς συμβαίνει. Δεν είναι η «Νέα Σπορά» που διαπράττει αθλιότητες. Όταν Μάκης Μαΐλης απευθύνεται στον Θ. Καρτερό και του μιλάει για την «νυν παρέα του» διαπράττει μία αθλιότητα από τις στήλες της εφημερίδας του Κόμματος ενάντια στα μέλη του Κόμματος που εξέφρασαν τις διαφωνίες τους μέσα στο πλαίσιο του προσυνεδριακού διαλόγου. Σε αυτό το πνεύμα γαλουχήθηκαν τα μέλη, πολύ περισσότερο, τα στελέχη του Κόμματος;

Είναι φανερό. Η ηγεσία του Κόμματος προσπαθεί να αντιπαρέλθει τη δύσκολη θέση που βρίσκεται. Οι μέθοδες, όμως, που χρησιμοποιεί καταλύουν τις αρχές του Κόμματος. Και αυτό το δικαίωμα δεν το έχει.

Και κάτι τελευταίο. Ο συντάκτης του 902.gr διαπράττει και αυτός μια ανήθικη λαθροχειρία, πέρα από το να συγκαλύπτει όλες τις άλλες. Συνδυάζει στο σχόλιό του την «ανακοίνωση» των 55 με τη «Νέα Σπορά» για να αναπτυχθούν οι ανάλογοι συνειρμοί. Θα περιοριστούμε σε ένα πολύ απλό και λαϊκότατο απόφθεγμα: «Ψώνισε από σβέρκο»._