Είναι δυνατόν;

Και όμως είναι δυνατόν!

Παραθέτουμε το μονόστηλο με το οποίο η διεύθυνση του «Ριζοσπάστη» ανήγγειλε το θάνατο του Προέδρου Ούγκο Τσάβες στον «πάτο» της 22^ης σελίδας των «Διεθνών»!

«ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ

Πέθανε ο Πρόεδρος Τσάβες

ΚΑΡΑΚΑΣ.--

Αργά χτες βράδυ ανακοινώθηκε από τον αντιπρόεδρο της χώρας Νικολάς Μαδούρο, ο θάνατος του Προέδρου της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες Φρίας. Ηταν το αποτέλεσμα της επιδείνωσης των αναπνευστικών προβλημάτων που αντιμετώπιζε το τελευταίο διάστημα, μετά την τέταρτη κατά σειρά εγχείρηση στην οποία υποβλήθηκε στην Κούβα στις 11 Δεκέμβρη για την αντιμετώπιση των κακοηθών καρκινικών όγκων.

Ο Ούγκο Ραφαέλ Τσάβες Φρίας, πρώην στρατιωτικός και από το 1999 πρόεδρος της Βενεζουέλας γεννήθηκε στις 28 Ιουλίου 1954. Εξελέγη για πρώτη φορά το Δεκέμβρη του 1998 ενώ μετά την αναθεώρηση του Συντάγματος επανεξελέγη το 2006 αλλά και τον περασμένο Δεκέμβρη.

Κατά τη διάρκεια όλων των χρόνων που βρισκόταν στην εξουσία, στη Βενεζουέλα πάρθηκαν ορισμένα μέτρα που οδήγησαν στην άμβλυνση της ακραίας φτώχειας. Αντιμετωπίστηκε το θέμα του τεράστιου αναλφαβητισμού, σημαντικές ελλείψεις στη δημόσια Υγεία, με τη βοήθεια της σοσιαλιστικής Κούβας. Η Βενεζουέλα στήριξε την Κούβα ενώ συμμετείχε και σε διάφορες καπιταλιστικές ολοκληρώσεις στη Λατινική Αμερική. Ωστόσο, η κυβέρνηση Τσάβες δε συγκρούστηκε με το ντόπιο κεφάλαιο.

Σημαντική στιγμή στην πορεία του Τσάβες και της χώρας, ήταν η συνένωση του λαϊκού κινήματος με το στρατό, που κατάφεραν να ανατρέψουν το πραξικόπημα που στήθηκε στη χώρα τον Απρίλη του 2002, από τη ντόπια αστική τάξη, σε συνεργασία με τον ιμπεριαλισμό».

Φανερή, για να μην πούμε κραυγαλέα, και εσκεμμένη υποβάθμιση της είδησης του θανάτου του Προέδρου Ούγκο Τσάβες, που στη σελιδοποίηση μπαίνει κάτω και από την λίστα «ΦΟΡΜΠΣ» στην 22^η σελίδα της εφημερίδας, στα διεθνή θέματα, ως ένα κοινό διεθνές ζήτημα!

Έκανε λάθος η διεύθυνση του «Ρ»;  Σαφώς όχι! Η τοποθέτηση του θέματος είναι ανάλογη της πολιτικής εκτίμησης που έτρεφε η ηγεσία του Κόμματος για τον Ούγκο Τσάβες και την πολιτική του! Αυτήν την εκτίμηση τη γνωρίσαμε και στις αναλύσεις που γίνονταν για την κατάσταση στη Βενεζουέλα. Μας είναι οικεία.

Όμως η διεύθυνση του «Ρ» δεν τα υπολόγισε σωστά. Κατακλείστηκε το τηλεφωνικό κέντρο της εφημερίδας από συντρόφους αναγνώστες που διαμαρτύρονταν έντονα για την απαράδεκτη υποβάθμιση που έγινε, γεγονός που αποκαλύπτει το πόσο απέχει η ηγεσία του Κόμματος από την ίδια τη βάση του Κόμματος, από τις σκέψεις της και τα συναισθήματά της.

Η διεύθυνση του «Ρ» αναγκάστηκε να επανέλθει και να ζητήσει συγγνώμη. Παραθέτουμε την επανόρθωση:

«Σοβαρή παράλειψη

H Συντακτική Επιτροπή του «Ριζοσπάστη» ζητάει συγγνώμη από τους αναγνώστες της εφημερίδας που στο χτεσινό φύλλο παρέλειψε την αναφορά του θανάτου του Προέδρου της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες στην πρώτη σελίδα αν και πρόλαβε να έχει την είδηση που ανακοινώθηκε αργά την νύχτα στις μέσα σελίδες. Ο «Ριζοσπάστης», σαν όργανο της ΚΕ του ΚΚΕ, στάθηκε πάντα αλληλέγγυος στον αγώνα του λαού της Βενεζουέλας, τόσο στην προσπάθεια να λύσει τα κοινωνικά προβλήματα της χώρας όσο και να αντιμετωπίσει την επιθετικότητα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και τις διαρκείς προσπάθειες καταπάτησης της λαϊκής θέλησης από την ντόπια αντίδραση».

Μετά τη συγγνώμη πολλοί σύντροφοι μονολόγησαν και είπαν «ευτυχώς, τους έκοψε»!

Ευτυχώς λέμε και εμείς, που η διεύθυνση κατάλαβε και επανόρθωσε. Αλλά αυτή η επανόρθωση δεν αλλάζει καθόλου την ουσία των πραγμάτων, γιατί, αφενός, το απαράδεκτο ολίσθημα έγινε, αλλά και γιατί, αφετέρου – και αυτό είναι το σημαντικότερο, οι πολιτικές εκτιμήσεις της ηγεσίας του Κόμματος εξακολουθούν να υπάρχουν. Και υπάρχουν κόντρα στον αντιμπεριαλιστικό αγώνα τόσο του ίδιου του Ούγκο Τσάβες όσο και του λαού της Βενεζουέλας, που εξέφρασε με κάθε τρόπο την οδύνη του για τον πρόωρο χαμό του Προέδρου του.

Την ίδια ώρα που ο λαός της Βενεζουέλας θρηνούσε για τον Ούγκο Τσάβες, στις πλούσιες συνοικίες της πρωτεύουσας της Βενεζουέλας γλεντούσαν, χόρευαν, ανοίγανε σαμπάνιες και τα κορναρίσματα των αυτοκινήτων έδιναν και έπαιρναν σε ένα ολονύκτιο πάρτι εκδήλωσης μίσους για τον Ούγκο Τσάβες και χαράς για το θάνατό του!

Και τα γράφουμε όλα αυτά, γιατί αναρωτιόμαστε αν η διεύθυνση του «Ρ» και η ηγεσία του Κόμματος κατάλαβαν κάτι από την ουσία των πραγμάτων. Αν κατάλαβαν πως το ουσιαστικό ζήτημα δεν ήταν, μόνο, η 1^η ή 22^η σελίδα της εφημερίδας, γιατί για αυτό απολογείται η διεύθυνση του «Ρ». Αν κατάλαβαν ότι ουσιαστικό ζήτημα είναι, με αφορμή τα θλιβερά γεγονότα στη Βενεζουέλα, και ότι οι εξελίξεις σε αυτή τη μακρινή χώρα σχετίζονται με το πως αντιμετωπίζουμε και με το τι συζητάμε εμείς, ως ΚΚΕ, για το Πρόγραμμα του Κόμματος, για το Αντιιμπεριαλιστικό Αντιμονοπωλιακό Δημοκρατικό Μέτωπο.

Παίρνοντας υπόψη ότι το ΚΚ Βενεζουέλας στηρίζει την κυβέρνηση στην οποία ηγείτο ο Ούγκο Τσάβες στη βάση του αντιιμπεριαλιστικού, αντιμονοπωλιακού, δημοκρατικού προγράμματος που εφάρμοζε, που βεβαίως αυτό το πρόγραμμα θα ήταν πολύ πιο αποτελεσματικό και χωρίς ταλαντεύσεις αν η εργατική τάξη της Βενεζουέλας έπαιζε πιο αποφασιστικό ρόλο και το κόμμα της, το ΚΚ Βενεζουέλας, ήταν πιο ισχυρό. Παρ’ όλα αυτά αναδεικνύεται η δυνατότητα ύπαρξης και σχηματισμού του ΑΑΔΜ, το οποίο, φυσικά θα έχει και τη δικιά του κυβέρνηση.

Επομένως, παράλληλα, αναδεικνύεται ότι τα δημοσιεύματα του «Ρ» ότι «η κυβέρνηση Τσάβες δε συγκρούστηκε με το ντόπιο κεφάλαιο» βλέπουν με άλλη θεώρηση τις εξελίξεις τόσο στη Βενεζουέλα όσο και στη χώρα μας, για αυτό το λόγο η είδηση του θανάτου του Ούγκο Τσάβες καταχωνιάστηκε στην 22^η σελίδα και η συγγνώμη αφορά την 1^η ή την 22^η σελίδα της εφημερίδας.

Για αυτό το λόγο ο «Ρ» - επί της ουσίας, παρακάμπτει το γεγονός ότι η κυβέρνηση του Ούγκο Τσάβες, και ο ίδιος, ήταν στο ‘‘μάτι’’ του ιμπεριαλισμού, ιδιαίτερα του αμερικάνικου, και της ντόπιας ολιγαρχίας.  Τόσο ο ιμπεριαλισμός όσο και η ντόπια ολιγαρχία, επεχείρησαν πραξικόπημα σε βάρος της λαϊκής κυβέρνησης και του ηγέτη της, που δεν πέρασε, ενώ οι λαϊκές δυνάμεις που στήριζαν την κυβέρνηση κέρδισαν αλλεπάλληλες εκλογές.  Αν η κυβέρνηση Τσάβες δεν συγκρούστηκε με την ντόπια ολιγαρχία και τον ιμπεριαλισμό, αν ήταν, στην καλύτερη περίπτωση, μια σοσιαλδημοκρατική εκδοχή, τότε, προς τι το πραξικόπημα και όλος αυτός ο πόλεμος εναντίον του;

Αμφιβάλουμε, παραπέρα αν η διεύθυνση του «Ρ» και η ηγεσία του Κόμματος κατάλαβαν κάτι από το πώς «χειρίστηκαν» το ίδιο θέμα τα αστικά μέσα ενημέρωσης για να μην έρθουν σε ανοιχτή ρήξη με τα αισθήματα του ελληνικού λαού.

Η έπαρση, που είναι η άλλη όψη της (αντ)επαναστατικής δημοκοπίας, είναι πολύ κακός σύμβουλος.